Buona navigazione con NihilScio!  Pagina facebook
NS NihilScio
Home  Educational search engine Auxilium
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...)

á       é       è       ì       í       ò

    ó       ù       ú       ü      ñ      ç
Traduci in Latino (beta)
It En Es
Vocaboli trovati
pugnare = resistere Verbo attivo INFINITO Presente
(Di seguito i dettagli)
- Coniugazione completa di pugnare pugnare = pugnare: Verbo attivo INFINITO Presente
significato
Presente
pugnāreresistere
Coniugazione di: pugno, pugnas, pugnavi, pugnatum, pugnāre
coniugazione: 1 - intransitivo - attiva
(Ita) = combattere,    lottare,    resistere, intr.,
  
(eng) = fight,    contend,   

clash,   

(esp) = combatir,    lang. Latino
INDICATIVO
Presente
ego pugno
tu pugnas
ille pugnat
nos pugnāmus
vos pugnātis
illi pugnant
Io resisto
Tu resisti
Egli/Ella/Esso resiste
Noi resistiamo
Voi resistete
Essi/Esse/Loro resistono
INDICATIVO
Imperfetto
ego pugnābam
tu pugnābas
ille pugnābat
nos pugnabāmus
vos pugnabatis
illi pugnābant
Io resistevo
Tu resistevi
Egli/Ella/Esso resisteva
Noi resistevamo
Voi resistevate
Essi/Esse/Loro resistevano
INDICATIVO
Perfetto
ego pugnavi
tu pugnavisti, pugnasti...
ille pugnavit
nos pugnavĭmus
vos pugnavistis, pugnastis...
illi pugnavērunt, pugnarunt, pugnavere...
Io resistei, resistetti...
Tu resistesti
Egli/Ella/Esso resisté, resistette...
Noi resistemmo
Voi resisteste
Essi/Esse/Loro resistérono, resistettero...
INDICATIVO
Passato prossimo
ego pugnavi
tu pugnavisti, pugnasti...
ille pugnavit
nos pugnavĭmus
vos pugnavistis, pugnastis...
illi pugnavērunt, pugnarunt, pugnavere...
Io ho resistito
Tu hai resistito
Egli/Ella/Esso ha resistito
Noi abbiamo resistito
Voi avete resistito
Essi/Esse/Loro hanno resistito
INDICATIVO
Trapassato prossimo
ego pugnavĕram, pugnaram...
tu pugnavĕras, pugnaras...
ille pugnavĕrat, pugnarat...
nos pugnaverāmus, pugnaramus...
vos pugnaverātis, pugnaratis...
illi pugnaverant, pugnarant...
Io avevo resistito
Tu avevi resistito
Egli/Ella/Esso aveva resistito
Noi avevamo resistito
Voi avevate resistito
Essi/Esse/Loro avevano resistito
INDICATIVO
Trapassato remoto
ego pugnavi
tu pugnavisti, pugnasti...
ille pugnavit
nos pugnavĭmus
vos pugnavistis, pugnastis...
illi pugnavērunt, pugnarunt, pugnavere...
Io ebbi resistito
Tu avesti resistito
Egli/Ella/Esso ebbe resistito
Noi avemmo resistito
Voi aveste resistito
Essi/Esse/Loro ebbero resistito
INDICATIVO
Piuccheperfetto
ego pugnavĕram, pugnaram...
tu pugnavĕras, pugnaras...
ille pugnavĕrat, pugnarat...
nos pugnaverāmus, pugnaramus...
vos pugnaverātis, pugnaratis...
illi pugnaverant, pugnarant...
Io avevo resistito
Tu avevi resistito
Egli/Ella/Esso aveva resistito
Noi avevamo resistito
Voi avevate resistito
Essi/Esse/Loro avevano resistito
INDICATIVO
Futuro semplice
ego pugnābo
tu pugnābis
ille pugnābit
nos pugnabĭmus
vos pugnabĭtis
illi pugnābunt
Io resisterò
Tu resisterai
Egli/Ella/Esso resisterà
Noi resisteremo
Voi resisterete
Essi/Esse/Loro resisteranno
INDICATIVO
Futuro anteriore
ego pugnavĕro, pugnaro...
tu pugnavĕris, pugnaris...
ille pugnavĕrit, pugnarit...
nos pugnaverĭmus, pugnarimus...
vos pugnaverĭtis, pugnaritis...
illi pugnavĕrint, pugnarint...
Io avrò resistito
Tu avrai resistito
Egli/Ella/Esso avrà resistito
Noi avremo resistito
Voi avrete resistito
Essi/Esse/Loro avranno resistito
CONGIUNTIVO
Presente
ego pugnem
tu pugnes
ille pugnet
nos pugnēmus
vos pugnētis
illi pugnent
Io resista
Tu resista
Egli/Ella/Esso resista
Noi resistiamo
Voi resistiate
Essi/Esse/Loro resistano
CONGIUNTIVO
Imperfetto
ego pugnārem
tu pugnāres
ille pugnāret
nos pugnarēmus
vos pugnarētis
illi pugnārent
Io resistessi
Tu resistessi
Egli/Ella/Esso resistesse
Noi resistessimo
Voi resisteste
Essi/Esse/Loro resistessero
CONGIUNTIVO
Perfetto
ego pugnavĕrim, pugnarim...
tu pugnavĕris, pugnaris...
ille pugnavĕrit, pugnarit...
nos pugnaverĭmus, pugnarimus...
vos pugnaverĭtis, pugnaritis...
illi pugnavĕrint, pugnarint...
Io abbia resistito
Tu abbia resistito
Egli/Ella/Esso abbia resistito
Noi abbiamo resistito
Voi abbiate resistito
Essi/Esse/Loro abbiano resistito
CONGIUNTIVO
Piuccheperfetto
ego pugnavissem, pugnassem...
tu pugnavisses, pugnasses...
ille pugnavisset, pugnasset...
nos pugnavissēmus, pugnassemus...
vos pugnavissētis, pugnassetis...
illi pugnavissent, pugnassent...
Io avessi resistito
Tu avessi resistito
Egli/Ella/Esso avesse resistito
Noi avessimo resistito
Voi aveste resistito
Essi/Esse/Loro avessero resistito
CONDIZIONALE
Presente
ego pugnārem
tu pugnāres
ille pugnāret
nos pugnarēmus
vos pugnarētis
illi pugnārent
Io resisterei
Tu resisteresti
Egli/Ella/Esso resisterebbe
Noi resisteremmo
Voi resistereste
Essi/Esse/Loro resisterebbero
CONDIZIONALE
Passato
ego pugnavissem, pugnassem...
tu pugnavisses, pugnasses...
ille pugnavisset, pugnasset...
nos pugnavissēmus, pugnassemus...
vos pugnavissētis, pugnassetis...
illi pugnavissent, pugnassent...
Io avrei resistito
Tu avresti resistito
Egli/Ella/Esso avrebbe resistito
Noi avremmo resistito
Voi avreste resistito
Essi/Esse/Loro avrebbero resistito
IMPERATIVO 
Presente
pugna
pugnate
Futuro
pugnato
pugnato
pugnatote
pugnanto
resisti
resistete

resisterai
resisterà
resisterete
resisteranno
INFINITO  
Presente
pugnāreresistere
INFINITO  
Perfetto
pugnavisse, pugnasse...avere resistito
INFINITO  
Futuro
pugnaturum esse, pugnaturam esse, pugnaturum esse, pugnaturos esse, pugnaturas esse, pugnatura esse...essere per
GERUNDIO
pugnandi, pugnando, pugnandum, pugnando...di
ad a

da, con..
SUPINO
pugnatuma/ad
PARTICIPIO significato
Presenteche resiste
Maschile 
SingolarePlurale
Nom.pugnans
Gen.pugnantis
Dat.pugnanti
Acc.pugnantem
Voc.pugnans
Abl.pugnante, pugnanti...
pugnantes
pugnantium
pugnantibus
pugnantes
pugnantes
pugnantibus
Femminile 
Nom.pugnans
Gen.pugnantis
Dat.pugnanti
Acc.pugnantem
Voc.pugnans
Abl.pugnante, pugnanti...
pugnantes
pugnantium
pugnantibus
pugnantes
pugnantes
pugnantibus
Neutro 
Nom.pugnans
Gen.pugnantis
Dat.pugnanti
Acc.pugnans
Voc.pugnans
Abl.pugnante, pugnanti...
pugnantia
pugnantium
pugnantibus
pugnantia
pugnantia
pugnantibus
PARTICIPIO significato
Futuroche resisterà
Maschile 
SingolarePlurale
Nom.pugnaturus
Gen.pugnaturi
Dat.pugnaturo
Acc.pugnaturum
Voc.pugnature
Abl.pugnaturo
pugnaturi
pugnaturorum
pugnaturis
pugnaturos
pugnaturi
pugnaturis
Femminile 
Nom.pugnatura
Gen.pugnaturae
Dat.pugnaturae
Acc.pugnaturam
Voc.pugnatura
Abl.pugnatura
pugnaturae
pugnaturarum
pugnaturis
pugnaturas
pugnaturae
pugnaturis
Neutro 
Nom.pugnaturum
Gen.pugnaturi
Dat.pugnaturo
Acc.pugnaturum
Voc.pugnaturum
Abl.pugnaturo
pugnatura
pugnaturorum
pugnaturis
pugnatura
pugnatura
pugnaturis
Coniugazione di: pugnatur, pugnabatur, pugnatum est, - ,
coniugazione: 1 - intransitivo - Impersonale
(Ita) = combattere,    lottare,    resistere, intr.,
  
(eng) = fight,    contend,   

clash,   

(esp) = combatir,    lang. Latino
INDICATIVO
Presente
pugnatur
si resiste
INDICATIVO
Imperfetto
pugnabatur
si resisteva
INDICATIVO
Perfetto
pugnatum est
si resisté, resistette...
INDICATIVO
Passato prossimo
pugnatum est
è resistito
INDICATIVO
Trapassato prossimo
pugnatum erat
era resistito
INDICATIVO
Trapassato remoto
pugnatum est
fu resistito
INDICATIVO
Piuccheperfetto
pugnatum erat
era resistito
INDICATIVO
Futuro semplice
pugnabitur
si resisterà
INDICATIVO
Futuro anteriore
pugnatum erit
sarà resistito
CONGIUNTIVO
Presente
pugnetur
si resista
CONGIUNTIVO
Imperfetto
pugnaretur
si resistesse
CONGIUNTIVO
Perfetto
pugnatum sit
abbia resistito
CONGIUNTIVO
Piuccheperfetto
pugnatum esset
fosse resistito
CONDIZIONALE
Presente
pugnaretur
si resisterebbe
CONDIZIONALE
Passato
pugnatum esset
avrebbe resistito
Continua la ricerca sul web con NihilScio NS-NihilScio©2009-2021